Nieznane są ścieżki...
Kuszą tajemnicą....
Dopóki nie dotrzesz do celu...
Są jednak i takie tajemnicze wykroty, którymi wędruję dla samej wędrówki- tak piękne i tak zmienne, że choćby kresu nie miały, chcę nadal wędrować i patrzeć.
Są również i takie, którym prawa kresu odmawia mój ludzki upór, a przecież się skończy ta moja wędrówka, jak każda ludzka wyprawa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Nie z każdym zdaniem się zgadzam, ale z każdym się liczę :)