Zapłacz świecie wraz z Japonią

Obecnie doniesienia medialne zdominowane są przez najdrobniejsze nawet szczegóły Światowych Dni Młodzieży. Nie narzekam i nie neguję- sama jestem ciekawa i żałuję, że nie mogę być w Krakowie.
Tylko... telewizja to taki dziw nad dziwy, który rzuca informację i natychmiast zapomina o niej, wypychając na pierwszy plan następną. Na szczęście mamy Internet, w którym poszukujący umiejętnie doszuka się właściwych treści. Pod warunkiem, że ktoś je tam umieści, zainteresuje się. Może za jakiś czas ktoś nagra poruszający dokument- wtedy wiele osób dowie się i usłyszy, choć lepiej by było w tym wypadku nie mieć czego usłyszeć...

Sagamihara, ośrodek dla osób z niepełnosprawnością umysłową, ok. godz. 2:30 w nocy, wtorek. Jak były pracownik tego ośrodka wszedł na jego teren? Pewnie znał zwyczaje i procedury aż za dobrze- pracował tam kilka lat, aż do lutego tego roku. Mówią, że wybił szybę- widać wiedział którą, by nikt nie zauważył...
Pracował w tym ośrodku- z tymi osobami, pewnie wiele z nich znał bardzo dobrze, bo jest to ośrodek dla dorosłych od 18 lat do późnej starości. Czy przebywanie w tak specyficznym środowisku nie dało mu zrozumienia? Wszak zrozumienie sensu istnienia nigdy nie jest łatwe, a sens niepełnosprawności jest tajemnicą niezgłębioną i tyleż świetlistą, co mroczną. Tej jasnej strony może w ogóle nie dostrzegł...

Po utracie pracy młody człowiek- obecnie ma podobno 26 lat- napisał list do władz, w którym prosił, by umożliwiono eutanazję osób niepełnosprawnych, by dano wybór opiekunom.

Podobno przebył też obserwację psychiatryczną, po której stwierdzono, że nie jest groźny. Po prostu ma takie poglądy, które wielu skrywa głęboko, nigdy się do nich nie przyzna, ale przecież to tylko poglądy, a liczą się czyny.
Tak, czyny bardzo się liczą.

W Japonii uwarunkowania kulturowe i prawne sprawiają, że broń palna jest trudna do zdobycia, ale też obywatele nie pragną dostępu do niej.
Mężczyzna miał w torbie trzy noże- użył co najmniej jednego...

Krótko po zdarzeniu podano: 19 osób nie żyje, ponad dwadzieścia jest rannych, wiele w ciężkim stanie.
Więc liczba zamordowanych zapewne jeszcze wzrośnie...


Obracam w głowie pod różnymi kątami te suche w zasadzie informacje.
26 lat, nożownik, były pracownik, 19 ofiar śmiertelnych lub więcej... niepełnosprawni. Niepełnosprawni umysłowo.

Znam wiele osób niepełnosprawnych. Pewnie dlatego moje myśli wciąż krążą wokół tej sprawy.
Jeszcze napiszę o wszystkim, ale dzisiaj jedno chcę zaznaczyć.

Nie to, że jestem przeciwna eutanazji.
Nie to, że moje uczucia są często ambiwalentne.
Nie to, że radości życia i zrozumienia innych trzeba uczyć już małe dzieci.
Nie to i nie wiele jeszcze innych, czy to oczywistych, czy zaskakujących, czy bulwersujących spraw.

Chcę zaznaczyć: OSOBY Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ UMYSŁOWĄ CZERPIĄ Z ŻYCIA PO WIELOKROĆ WIĘCEJ, NIŻ INNI!

Jaka, do jasnej cholery eutanazja??? Jeszcze mi powiedz, że z litości, idioto!
Gdyby świat żył w prawdzie, niepełnosprawni umysłowo nie żyliby w ośrodkach, ale w świątyniach- niezależnie od filozofii i religii- a my uczylibyśmy się od nich dziękując wszystkim Siłom Wszechświata i Bogu Najmędrszemu za ich istnienie, bo prostota ich myślenia sprawia, że są bliżej i Boga, i natury, i znacznie lepiej rozumieją sens życia. Nie życia w całości może, ale istotę przeżywania każdej chwili.
To my uważamy się za mądrych, gdy tak naprawdę grzęźniemy nie widząc już światła słońca.


Nie jestem ani święta, ani czysta w moim myśleniu, ale to już w innym napiszę tekście.

Dziś mówię Wam tylko: najgłupszy to ten, który myśli, że posiadł mądrość...

Nie znam zaś słowa, by określić tego, który poczuł się władny odbierać życie.