Bijąca w sercu kolęda

Są dzisiaj w domu światełka

i w sercu jest migotanie,

bo w ludziach dziś mnóstwo ciepełka

i niech tak na zawsze zostanie.

     A wśród pachnących gałązek

migoczące aniołów sny

wspominają nam obowiązek

by osuszać dokoła łzy...

Na stole piernik króluje          

kluski z makiem wciąż podjadane

i mama do stołu zwołuje

oczy trąc jakoś dziwnie dziś szklane.

Choć w tym domu nie całkiem są święta

i nie całkiem jesteśmy razem,

to i dla nas zabrzmi kolęda

jak nie tym, to następnym razem.

Grunt, że święta są gdzieś tam we mnie

tak na co dzień- nie tylko od święta.

Grunt, że serce przed Sercem klęknie,

że brzmi we mnie zawsze kolęda.

Tej kolędy krzyk nie zagłuszy,

nie zakłóci jej twarz wykrzywiona,

ta kolęda jest nieśmiertelna

póki żyję, żyje i ona.

Ta kolęda, to miłość bliźniego,

to Dzieciątka dłoń uniesiona,

ta kolęda to tęskność do Niego,

to pewność jest niezmierzona

Że On Jest, że się narodził

że to dla mnie tak się poświęcił,

że świat cały tym oswobodził,

że świat cały tym gestem uświęcił.

Ja nie jestem Mu dobrym świadkiem,

wielu lepszymi będą,

ale cóż miałabym zrobić

z tą bijącą w mym sercu kolędą?

Takiej właśnie żywej kolędy

życzę wszystkim, którzy tu zaglądają

nie wątpiąc, że to puste życzenia,

bo przecież dawno już żyje w Was magia świąt!